Ένα απέραντο ξεφτιλίκι. Το θλιβερό παρόν ενός χωριού που (νόμιζε πως) ήταν κεφαλοχώρι.

Στην Μελίκη πάντα βρίσκουμε τρόπους να περηφανευόμαστε, ακόμη και για πράγματα που σε άλλες κοινωνίες δεν θα ήταν και πολλοί περήφανοι.

Θα μας ακούσεις π.χ. συχνά να περηφανευόμαστε, για το κατσούλια (τι και αν δεν το φορούσαν ποτέ έδω σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες), την επιτυχία των παιδιών μας στις πανελλήνιες ( που καμία στατιστική δεν το επιβεβαιώνει), τις συνεταιριστικές μας μονάδες με τά αστρονομικά χρέη, τις αθλητικές μας επιτυχίες που μάλλον δεν είναι και...πάρα πολλές και πολλά ακόμα.

 Ένα ακόμη στοιχείο της "Μελικιώτικης" περηφάνιας είναι ότι βγάζει πολιτικούς. Δύο βουλευτές συγκεκριμένα, κάποιους μόνιμους αντιδημάρχους, έναν άτυπο προσωπάρχη σε αντιπεριφερειάρχη και πολλούς, πάρα πολλούς μετακλητούς. Εκλεγμένοι στην αρχη, μετακλητοι σε γραφεία βουλευτών και υπουργών στη συνέχεια.   Πρόσφατα περηφανευόμαστε και για κάποια ρεκόρ σταυροδοσίας υποψηφίων στις δημοτικές! Αμ' πως!

Σήμερα ο ΓΑΣ Μελίκης, η ομάδα. μπασκετ του χωριού που αγωνίζεται εδώ και χρόνια σε εθνικές κατηγορίες, θα παίξει χωρίς φιλάθλους τον πρώτο της αγώνα στο πρωτάθλημα της Γ' Εθνικής, επειδή το γυμναστήριο δεν πληρεί τους κανόνες ασφαλείας.  Μόλις χθες ο πρόεδρος του ΓΑΣ παραιτήθηκε με αφορμή το θέμα αυτό. Λιγο πιο διπλα ο πολυπαθής Φίλιππος Μελίκης αγωνίζεται σε γήπεδο φτιαγμένο σε ρέμα χωρις να μπορεί να χτιστεί οτιδήποτε εκεί (ευτυχώς γκρεμίστηκαν οι ιερές κολώνες της χρυσής εποχής Χαλκίδη).

 Στη σελίδα facebook του ΓΑΣ δημοσιεύονται φωτογραφίες του γυμναστηρίου.  Εικόνες της συνολικής απαξίωσης ένας χωριού που κάποτε (νόμιζε ότι) ήταν κεφαλοχώρι.

 Όλοι αυτοι οι" ξεχωριστοί"  Μελικιωτες, που περιγράφουμε παραπάνω δεν κατάφεραν να κάνουν τίποτα για αυτό. Δεν κατάφεραν να κάνουν τίποτα για τη Μελίκη.

Η μάλλον, άλλοι οι αυτοί, οι δικοί μας άριστοι έφτιαξαν αυτό.

Ας κάνουμε ένα γλέντι ακόμη στην "πλατεία" του χωριού για αυτούς. Για εμάς. Για τη Μελίκη του θλιβερού παρόντος μας.