Τι τρέχει με τον Μιχάλη Χρυσοχοίδη;
Ο Ημαθιώτης πολιτικός που κατέγραψε μία εντυπωσιακή πορεία στην πολιτική, αφού από ένα παιδί μιας φτωχής αγροτικης οικογένειας, κατάφερε να φτάσει στα υψηλότερα πολιτικά αξιώματα της χώρας κατέχοντας μάλιστα μεταξύ άλλων για πολλά χρόνια την θέση τους στους δημοφιλέστερους πολιτικούς σύμφωνα με όλες τις σχετικές μετρήσεις, έχει αφήσει το δικό του ξεκάθαρο πολιτικό στίγμα ως εκσυγχρονισμή πολιτικού μακριά από τα κλασικά παλαιοπασοκικά πρότυπα.
Το βασικό χαρακτηριστικό της πολιτικής πορείας του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη ήταν πάντα η μετριοπάθεια( στα λόγια), και η έντονη και πάντα εύστοχη προβολή του προσωπικού και πολιτικού του προφιλ ενός προοδευτικού πολιτικού με αντιλήψεις μακριά από το κλασικό παλαιοκομματικό πρότυπο ανούσιων ιδεολογικών αντιπαραθέσεων. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα οι επικριτές του στο ΠΑΣΟΚ, το ως πρόσφατα κόμμα του, να τον κατηγορούν για κρυφοδεξιό, μια μομφη που κάποτε, όχι πολύ μακριά, ήταν ακόμη κάμποσο βαριά.
Για την επιλογή του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ να στρατευτεί πολιτικά με τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως από πολλούς, ιδιαίτερα στον τόπο μας που η δημοφιλία του στους ημαθιώτες του χάριζε ποσοστά ρεκόρ στη σταυροδοσία. Τους περισσότερους που γνωρίζαμε τον Μιχάλη, δεν μας ξένισε και πολύ η ένταξη του στο άρμα του Μητσοτάκη, αφού γνωρίζαμε της πολιτικές, ιδεολογικές, και όχι μονο, σχέσεις του με την οικογένειά-το θεωρήσαμε μαλιστα λίγο πολύ φυσιολογική εξέλιξη για έναν πολιτικό που πάντοτε προέβαλε το μεταρρυθμιστικό και εκσυγχρονιστικό πρόταγμα.
Η ιστορία του Μιχάλη στη κεντροδεξιά παράταξη όμως δεν πήγε όσο καλά θα περιμενε.
Κατά αρχήν απομακρύνθηκε από την κυβέρνηση και είναι πλέον αναγκασμένος να κατέβει σε εκλογες χωρίς να είναι εν ενεργεια υπουργός, κάτι πρωτόγνωρο στην πολιτική του σταδιοδρομία.
Επιπροσθέτως φαίνεται να είναι σχετικά εξαφανισμένος από τα μέσα του χώρου κάτι που έχει σχολιαστεί αρκετά και αυτό.
Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης σήμερα δημοσιευει ένα άρθρο στην Καθημερινή της Κυριακής που δεν μοιάζει καθόλου με όσα παλαιότερα έχει γράψει. Στρέφεται ενάντια στην παγκοσμιοποίηση, κατηγορει πολλαπλώς τον νεοφιλελευθερισμό ενώ φτάνει στο σημείο να προτείνει και.... μερική επανεθνικοποίηση της οικονομίας!
Σε όλα τα χρόνια της πολιτικής του καριέρας απέφευγε να χρησιμοποιήσει αντισυστημική, καθαρά λαϊκίστικη ή αριστερίστικη ορολογία σαν αυτή.
Το ότι επιλέγει να το κάνει τώρα που σε θεωρητικό τουλάχιστον επίπεδο ανήκει στο κόμμα που κατ' εξοχήν (θα έπρεπε να) ευαγγελίζεται αυτές της απόψεις δημιουργεί μια επιπλέον απορία.
Μήπως τελικά κάτι τρέχει με τον Μιχάλη της Νέας Δημοκρατίας;