Κοινόχρηστα ποδήλατα στο δήμο Αλεξάνδρειας. Μια αναμενόμενη( πανάκριβη) αποτυχία.
Υπάρχουν κάποια Ευρωπαϊκά προγράμματα ή ελληνικές νομοθετικές πρωτοβουλίες που ενώ φαίνονται ωραία στη θεωρία, στην πράξη αποτυχαίνουν για πολλούς λόγους. Φαίνεται που στη χώρα μας θα αργήσουμε πολύ να εμπεδώσουμε βασικές αξίες της ευρωπαϊκής κοινωνίας όπως είναι η ορθή κυκλοφοριακή συμπεριφορά και η χρήση ποδηλάτου ή ο σεβασμός στο περιβάλλον.
Ένα από τα προγράμματα τα οποία πανελλαδικά απέτυχαν παταγωδώς, είναι αυτό της εγκατάστασης των κοινοχρήστων το οποίο εδώ και πολλά χρόνια τρέχει η ΚΕΔΕ σε πολλούς δήμους της χώρας
Όπως συχνά συμβαίνει, ο δήμος Αλεξάνδρειας προσέτρεξε από τους τελευταίους να υιοθετήσει αυτό το πρόγραμμα εγκαθιστώντας πανάκριβα ποδήλατα σε κεντρικά σημεία της πόλης, νομίζοντας έτσι ότι καινοτομεί και προσφέρει κάποια βοήθεια στους πολίτες.
Το εγχείρημα αυτό που μάλιστα εντασεται σε σένα άλλο αμφιλεγόμενο πρόγραμμα
( Ανοιχτό mall) δεν επρόκειτο ποτέ να λειτουργήσει οπωςήταν αναμενόμενο από τους γνωρίζοντες και όχι μόνο.
Μία απλή ματιά στο internet αρκούσε για να καταλάβει κάποιος ότι όπου εφαρμόστηκε στην Ελλάδα δεν περπάτησε. Σύντομα οι χώροι στάθμευσης γίνανε άδεια κουφάρια και τα πανάκριβα ποδήλατα καταστράφηκαν ή κλάπηκαν.
Δεν ξέρουμε ποια είναι η εξοικείωση με τα νέα μέσα και τις τεχνολογίες των υπευθύνων στο δήμο αφού έχουμε την υποψία ότι δεν τα πάνε και πολύ καλά(sic), θα τους αρκούσε όμως μια μικρή έρευνα στα δεκάδες δημοσιεύματα όπου θα καταλαβαίναν ότι αυτό το πρόγραμμα δεν μπορεί να εφαρμοστεί πουθενά, πόσο μάλλον στη δική μας πόλη που έχει κάποια πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικα.
Αν πραγματικά ήθελε ο ο δήμος να προωθήσει την χρήση του ποδηλάτου υπήρχαν άλλες δράσεις που επρεπε να προηγηθούν.
Όσοι ζούμε στην Αλεξάνδρεια ξέρουμε ότι η πόλη είναι εχθρική για τους ποδηλάτες. Οι λίγοι ήρωες που χρησιμοποιούν ποδήλατο στις μετακινήσεις τους, καθημερινά βρίσκονται αντιμέτωποι με δεκάδες κινδύνους.
Στην πόλη μας δεν υπάρχουν ποδηλατόδρομοι, ούτε λωρίδες κυκλοφορίας ποδηλάτων, ενώ σε κεντρικές αρτηρίες όπου θα μπορούσε κάποιος πολίτης να να χρησιμοποιήσει ποδήλατό στις μετακινήσεις του, επικρατεί πλήρης αταξία. Δείτε παράδειγμα το καθημερινό χάλι στη Βετσοπούλου.
Όλο αυτό, σε συνδυασμό με την κακή κυκλοφοριακή αγωγή στον τόπο μας, μαζί με την έκδηλη παραβατικότητα κοινωνικών ομάδων που οδηγουν αυτοκινήτα που κινούνται με υπερβολικές ταχύτητες στον αστικό ιστό, κάνει τη χρήση ποδηλάτου κάτι πολύ επικίνδυνο.
Το τελευταίο πράγμα που χρειαζόταν λοιπόν ο δυσμοιρος αλεξανδρινός ήταν κάποια πανάκριβα ποδήλατα τα οποία θα ήταν στημένα στο κέντρο της πόλης.
Και όπως είχε προβλέψει ένας γνώστης της κατάστασης στο κέντρο της πόλης, σε λίγο καιρό δεν θα μείνει ούτε ρόδα!